کد مطلب:193993 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:170
دنیا و ارزش آن
و اذا لم یرد الله بعبد خیرا و كله الی نفسه و كان صدره ضیقا حرجا، فان جری علی لسانه حق لم یعقد قلبه علیه و اذا لم یعقد قلبه علیه لم یعطه الله العمل به، فاذا اجتمع ذلك علیه حتی یموت و هو علی تلك الحال كان عندالله من المنافقین، و صار ما جری علی لسانه من الحق الذی لم یعطه الله أن یعقد قلبه علیه و لم یعطه العمل به حجة علیه [1] ؛ هر گاه خدا خیر بنده ای را نخواهد او را به خودش واگذار می كند و سینه اش گرفته و پریشان می شود. در این حال اگر سخن حقی بر زبانش جاری شود دل بدان نمی بندد و چون بدان دل نمی بندد خدا توفیق عمل كردن به آن سخن را به او نمی دهد. چون این وضع در او ایجاد شود و بر همان حال بمیرد در پیشگاه خدا از منافقان خواهد بود و آن سخن حقی كه بر زبانش جاری شده ولی خدا توفیق به او نداده كه بر دلش بنشیند و آن را به كار بندد، علیه او حجتی می گردد.
[1] متن نامه.